اول از همه بگم که ما به حواس‌پرتی نیاز داریم. ذهنمون مدت طولانی نمی‌تونه متمرکز باشه و اگر هم باشه، دقت و کیفیت کارش پایین میاد. واسه همین باید گهگاهی حواسمون پرت بشه تا ذهن بتونه با فراغ بال به بازیابی و ریکاوری خودش برسه.
ولی هر نوع حواس‌پرتی خوبه؟ خیربعضی حواس‌پرتی ها اعتیادآورن و ما رو بیش از حد مشغول می‌کنن. کارهایی مثل گشتن توی اینستاگرام و یوتیوب یا کانال عوض کردن تلویزیون مضرن. این کارها حتی ماهیت حواس‌پرتی هم ندارن. یعنی به‌جای پرت کردن حواس و آزاد کردن ذهن، مدام تمرکز ما رو از یه چیز به چیز دیگه منتقل می‌کنن. اینطوری کم کم قدرت تمرکزمون هم تحلیل می‌ره.
در عوض، حواس‌پرتی‌های مفیدی مثل پیاده‌روی، خوندن کتاب سرگرم‌کننده (نه آموزنده) و از همه بهتر، خواب رو داریم. این فعالیت‌ها، ذهنمون رو وارد حالت پراکنده می‌کنه. رشته‌های عصبی تو این حالت، راحت‌تر حرکت و گره‌های عصبی بیشتری رو با تمرکز کمتری درگیر می‌کنن.
شاید بگید حواس‌پرتی کلا خوب نیست و باید روزی دوازده ساعت رو کارمون متمرکز باشیم تا به نتیجه برسیم. با این‌حال، هم تحقیقات و سخن بزرگان نشون داده که کیفیت اون تمرکز خیلی مهمتر از کمیتشه. مثلا یه کتاب هزار صفحه‌ای رو دو روزه بخونی و چیزی نفهمی و یادت نمونه، چه فایده‌ای داره؟ به‌جاش روزی یه فصل می‌خونی و درباره‌ش فکر می‌کنی و به دانسته‌های دیگه‌ت ارتباط می‌دی تا کامل درکش کنی.