بلاگمو راه انداختم. دوباره و شاید چندباره!
مشوق این دفعه، نه علاقه و خودخواهی خودم، بلکه شاهین کلانتری و دفترچه آنلاینش بود. الآن نیمچه ذوقی برای نوشتن هرروزه توی این فضای خالی دارم، ولی سابقه‌م خیلی خرابه! کانال‌ها و سایت‌ها و دامنه‌هایی که ساخته شدن و بعد یه مدت زیر خروار خاک فراموشی و بی‌انگیزگی مدفونشون کردم.
این بلاگ، بعدی‌ترین چیزی هست که راه انداختم. شاید چند ماه بعد یه چیز دیگه راه انداختم و اینو فراموش کردم. همین بلاگ نتیجه کنار گذاشتن یه وبسایت و کانال دیگه‌ست.
یه تفاوتی که اینجا دارم، اینه که دنبال خواننده نمی‌گردم. شاید حتی دوست نداشته باشم کسی اینجا رو بخونه چون قراره به خالص‌ترین شکل بلاگ‌نویسی عمل کنم و خبری از زرق و برق شکل‌های دیگه محتوا نیست.
خیلی وقت‌ها هم اصلا نمی‌دونم چی بنویسم. مثل الآن!
دقیقااا من هم خیلی دلم می‌خواست وبلاگی برای روزانه‌نویسی داشته باشم، ولی نبود مخاطب و خواننده و همچنین آشنا نبودن با پروسه ساخت سایت باعث شده که هی امروز و فردا کنم 🙂
مخاطب و خواننده رو که نباید به فکرش باشی اصلا و کار خودت رو انجام بدی. سایت هم کاری نداره، توی پنج دقیقه میشه ساخت. همین بلاگ رو امروز صبح ساختم 🙂
هر روز منتظر نوشته‌هات می‌مونم?
ای جون ❤️