تراوشات ذهنی درباره رابطه برونگرا و درونگرا

یه ویدیویی رو دیدم که درباره شکل ارتباط و دوستی درونگرا و برونگرا توضیح می‌داد. می‌گفت که به شکل کلاسیک برون‌گراها اجتماعی‌ترن و دوست‌های بیشتری پیدا می‌کنن. در عوض، درونگرا بیشتر دنبال عمق و معنی توی دوستی می‌گرده و دوستی‌های کم اما عمیق‌تری رو می سازه.

به‌نظر من ترکیب این دوتا رابطه فوق‌العاده‌ای رو اکثرا می‌سازه. اخیرا ویدیوهای طنین و محمد رو می‌بینم که یک زوج با 6 سال قدمت هستن. من خیلی با محمد احساس همذات‌پنداری می‌کنم و بیشتر که ویدیوهاش رو می‌بینم، مشترکات بیشتری با خودم پیدا می‌کنم. نمی‌دونم درونگراست یا نه، اما طنین قطعا برونگراست.

این دوتا یوتیوبر، تجربیات نستا سختی رو پشت سر گذاشتن. از احضار به دادگاه و بستن اکانت اینستاگرامشون بگیر تا زندگی توی چهارتا کشور و اسباب کشی و در به درشدن. چیزی که دریافت می‌کنم، اینه که محمد بدون بامزه‌بازی و انرژی طنین و طنین بدون درایت و خونسردی محمد توی بحران به تنهایی نمی‌تونستن اینقدر خوب از پس مشکلاتشون بربیان.

حالا چطور میشه به همچین رابطه و دستاوردی رسید؟ جردن پیترسون میگه (اگر زرد نخوانین مرا!) دنبال فرد ایده‌آل می‌گردی؟ خودت تبدیل به اون فردی شو که اون فرد ایده‌آل دنبالش می‌گرده. بعد هم اینکه از خونه بزن بیرون و در اجتماع فعالیت کن. البته من می‌گم یه بخشیش هم به شانس برمی‌گرده. کلا تو هرچیزی تقریبا یک سومش به شانس مربوطه.

هیچی همین دیگه.