توی علم یادگیری و شیوه کارکرد مغز نوعی تفکر به اسم تفکر پراکنده وجود داره که باعث به‌وجود اومدن بیشتر ایده‌های خلاقانه ما میشه.
ساده‌ش اینطوریه که ما روی موضوعی تمرکز می‌کنیم، بعد حواسمون رو به یه فعالیت دیگه مثل خوابیدن یا پیاده‌روی پرت می‌کنیم تا ذهنمون ناخودآگاه روی موضوع تمرکز قبلیمون کار کنه.
وقتی این اتفاق بیفته، مغز با خیال راحت و دست بازتر به سراغ جنبه‌های مختلف موضوع می‌ره و روی یک قسمت محدود تمرکز نمیکنه. واسه همین وقتی بعد چند ساعت خودآگاه بری سراغ اون موضوع، میبینی واست خیلی ساده‌تر شده و روش تسلط داری.
حالا ظرف شستن هم واسه من همین کار رو می‌کنه. وقتی مغزم از تمرکز زیاد خسته میشه، ظرف شستن حواسمو پرت می‌کنه و باعث آزاد شدن رشته‌های عصبیم میشه. تازه اینکه میبینی سینک خالی شده و همه ظرفا تمیزن هم خودش یه لذت دیگه ست ?